Het nut van communicatie.
Doorheen de jaren leren we allemaal communiceren en bijgevolg denken we dat we dat kunnen.
Door zelf kinderen te hebben merk je heel vaak dat communicatie toch een individuele skill blijft. En toch doet ook bij de ontwikkeling van deze skill de plaats waar je wieg stond er toe. Zo merk je zeer duidelijk bij de ruime en vrienden- en kennissenkring dat kinderen de vormen van communicatie van hun ouders overnemen.
Communicatie is het uiten, veruitwendigen van wat er leeft bij de spreker, schrijver.
En toch verloopt de communicatie niet altijd vlot.
De oorzaak van minder goede communicatie is het zichzelf niet willen blootgeven of de gesprekspartner niet willen kwetsen. Zoals steeds bij de (on)bewust moeilijkere topics (professioneel maar ook privé) is hier de onbewuste drijfveer om niet open en duidelijk te communiceren meestal een diep verankerde angst.
Een promotie die verwacht wordt of een best intensieve periode kunnen dus automatisch zorgen dat de open communicatie niet vrijuit gevoerd wordt.
Personen die beweren niet snel boos te zijn of niet snel onder de indruk te zijn van mededelingen, kunnen daarmee twee mogelijke reacties losmaken. Zij nodigen misschien juist uit om met zo weinig omwegen direct tot de essentie te komen of zij maken dermate veel indruk dat daardoor hun gesprekspartner duidelijk dit gedrag kopieert (pacing) waardoor enkel nog rond de essentie gepraat wordt.
Het gevaar is dan dat er gepraat wordt maar niet meer gecommuniceerd vanuit de buik waardoor een groot deel authenticiteit verloren gaat.
Tijdens coachingstrajecten nodig ik al mijn coachees uit (ook zij die beweren zeer introvert te zijn) om open en vanuit de buik te communiceren. Eye-opening voor iedereen tot op heden en alweer een gegronde reden om in een coachingstraject te stappen want iedereen kan het leren.
Tijdens een vrijblijvend intakegesprek neem ik graag de tijd om toe te lichten hoe ik daarin slaag.